Napawanie to proces wytwarzania na powierzchni elementów metalowych warstwy, który polega na dokładnym stopieniu materiału dodatkowego przy jednoczesnym nadtopieniu materiału podłoża, którego udział w wytworzonej napoinie dochodzić może do kilkudziesięciu procent.
Najczęściej stosowane materiały dodatkowe to:
- druty lite i proszkowe
- pręty
- proszki
- taśmy
Głównymi źródłami ciepła stapiającymi materiał dodatkowy są:
- płomień gazowy
- łuk elektryczny
- łuk plazmowy
- wiązka laserowa
Wyróżnić można następujące metody napawania:
- gazowe
- łukowe elektrodą otuloną
- łukiem krytym
- elektrożużlowe
- łukowe elektrodą nietopliwą w osłonie gazowej TIG
- łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazowej MIG i MAG (GMA)
- łukowe drutem samoosłonowym SSA
- plazmowe
- laserowe oraz tarciowe i wybuchowe
Technologia napawania stosowana jest do regeneracji części maszyn i urządzeń
oraz do uszlachetniania powierzchni wyrobów już na etapie ich wytwarzania.
Warstwy napawane charakteryzują się wysoką odpornością na:
- korozję, zużycie ścierne, erozyjne, kawitację
- a także zwiększają żaroodporność i żarowytrzymałość
Grupy materiałowe stosowane do wytwarzania warstw to:
- metale i stopy metali
- cermetale
- ceramika